- 327 -

 

HOOFDSTUK  XL

 

Aan de Top

 

" En hoepla,

ik stond daar

in het donker. "

Hoewel het bij de zeemacht de gewoonte was om zijn officieren om de twee jaar te muteren, werd henry een uitzondering: hij bleef aan de top van Landsverdediging en dit twaalf jaar in de zelfde functie. Twaalf jaar! Van zodra henry daar half mei 1977 zijn intrede had gedaan, wilden ze hem daar immers aldra voor geen goud ter wereld meer missen: aan de ene kant was de admiraliteit zeer tevreden over henry's succesvolle prestaties; aan de andere kant begon er met henry's komst in die hogere regionen een nieuwe, frisse wind te waaien, een geest van vernieuwing, die henry in die brede ministeriële gangen al in blies vanaf zijn tweede dag. Overal waar henry kwam, ontstond er leute en sensatie. Het begon deze keer al met zijn eerste plezante stoot, die hij nochtans onbewust uit haalde op 'Het Protocol', een uitermate stijfdeftige dienst. En dit als tussendoortje, terwijl hij door zijn voorganger 1LZ Jozef Vindevogel werd voorgesteld aan de bazen van de andere ministeriële diensten. 

 

DE  EERSTE  DAG: 16 MEI 1977

Hoe is het op de eerste dag van je overname van de dienst SERG verlopen?

Enorm goed. Kijk, het reglement voorzag dat een officier bij de overname-overgave van een dienst daarvoor steeds een maand de tijd kreeg. Maar bij de zeemacht was dit onmogelijk. Mutaties waren meestal dringend. Ikzelf had bij mijn vorige mutaties amper de tijd gekregen om mijn nieuw personeel met hun materieel te leren kennen en te controleren, vooraleer ik en mijn voorganger de overgave-overnameformulieren tekenden. Nu, bij SERG kregen Jozef en ik wel een volle maand de tijd.

 

 

>>>>> 

Commandant

Jozef Vindevogel

Marineofficier

>>>>> 

 

Wat betekent SERG trouwens?

Het is de afkorting van Service Encadrement et Recrutement Gestion. Ja, ook in de afkortingen zie je terug de dominantie van de Walen, de Franstaligen in België.

 

En dat met zestig procent Vlamingen in de Belgische bevolking?

Dat is het nu juist! Erg, hé! Maar ik gaf me er in die tijd geen rekenschap van dat de Vlamingen in hun eigen land steeds de dupe waren. Zelfs onze kolonie werd gans verfranst. Maar laat ons bij ons onderwerp blijven.

 

Hoe werd je door je voorganger op SERG ontvangen?

Commandant Jozef Vindevogel was een luitenant-ter-zee eerste klasse, een tweeënhalf bander dus. Een fijne commandant én een aangename, zachtaardige man. Een Gentenaar, die met zijn Antwerpse echtgenote in Antwerpen woonde. Toen ik die zestiende mei zijn bureau binnen stapte, drukten we elkaar de hand en we leken